Pół służbowo, pół nie, ale myślami ostatnio byliśmy raczej w cieplejszych rejonach Europy. Raz sprawdzaliśmy loty do Włoch, później do Hiszpanii, planowanie wyprawy, dogrywanie kalendarza… i wtedy pomysł – jedziemy do Szczawnicy. Po co? Na Trzy Korony! Ja wszystko rozumiem, góry nawet lubię, pogoda na wycieczki idealna, ale gdzie to z rozgrzanych południowych plaż do wspinaczki lasem przez ponad dwie godziny w jedną stronę? Na szczęście ta chwila wahania nie trwała dłużej niż 5 minut. Szybkie pakowanie, bo na takie wyjazdy to mogę się przygotowywać z zamkniętymi oczami i ruszamy!

Po przyjeździe, szybkim przepakowaniu i skromnym obiedzie, wyruszyliśmy w drogę na Trzy Korony. Jak się szybko okazało, szlak na szczyt nie należy do najprostszych. Tak naprawdę już po kilku minutach zaczyna się całkiem konkretne podejście. Momentami droga jest bardzo stroma, więc wypad z wózkiem czy bardzo małym dzieckiem zdecydowanie odpada. Babcia nie wierzyła, że N. da radę, my jednak po zeszłorocznej wyprawie do Morskiego Oka wiedzieliśmy, że się uda!

Drogę rozpoczęliśmy w Krościenku, a gdy zobaczyłam początek trasy miała ochotę zawrócić! Po 20 min drogi pod MEGA wysoką górę, wreszcie rozpoczęły się piękne, cudowne, wręcz bajeczne łąki! To zdecydowanie jeden z piękniejszych widoków, dla których było warto wspinać się pod górę. Później mamy na przemian pod górę i mocno pod górę. Plusem jest to, że większość trasy idziemy albo przez bajeczne łąki albo przez las, gdzie cudownie śpiewają ptaki.

Uwaga na małe ptaszki, które zlewają się z podłożem, a gdy sie do nich zbliżasz one nagle odfruwają! Ze dwa razy prawie zeszłam na zawał! Taki ze mnie „chojrak”… Nazwaliśmy je „ptaszki-straszki” :)

Gdy wreszcie dotrzemy do celu, musimy mieć przy sobie 5 zł na bilet wstępu (2,5 zł ulgowy). Nie zapomnijcie o tym, bo szkoda byłoby nie wejść na sam szczyt. Później drabinkami na samą górę i jest! Piękny widok, dla którego warto było nabawić się zakwasów. Z resztą sami oceńcie:

Wreszcie możemy zacząć wracać. Mimo iż wcześniej momentami marzyłam o tym, aby schodzić, okazało się, że schodzenie jest gorsze niż wspinanie się pod górę. Warto mieć naprawdę wygodne buty! Jeszcze przez 3 dni pamiętałam wyprawę na Trzy Korony, ból łydek i ud nie dawał zapomnieć, ale warto było :)

W Szczawnicy spędziliśmy trzy cudowne dni! W następnym wpisie pokażę Wam resztę ;)

PS Kto był na Trzech Koronach?