Każdy od małego ma marzenia i wizję siebie w przyszłości. Jedni chcą być strażakami, inni kucharzami, fryzjerkami czy modelkami. Ja też od kiedy pamiętam miałam wizję… Oczywiście planów było sporo, mniejszych i większych, część realizowałam, niektóre odpuszczałam stwierdzając że to nierealne lub po prostu mi przechodziło. Natomiast od zawsze wiedziałam, że chcę być… mamą!
Jasne, bycie mamą to nie zawód. Do tego niektórzy stwierdzą, że to były mało ambitne plany, ale ja to właśnie czułam. Wiedziałam, że odnajdę się w macierzyństwie jak w niczym innym. Bycie mamą i ta magiczna więź, która łączy mnie z córką, to dla mnie najcudowniejsze doświadczenie w życiu. Wychodzi na to, że wizja z dzieciństwa była dość trafiona, w przeciwieństwie do tej o byciu architektem ;)
A Ty, w którym momencie swojego życia stwierdziłaś, że chcesz zostać mamą? Kiedy to poczułaś?
Dziś zdjęcia z kolejnego wiosennego spaceru. Gdy widzę taką pogodę za oknem, nie potrafię siedzieć w domu :) Mam nadzieję, że Wy też korzystacie z pierwszych wiosennych dni!
Tak jak obiecywałam ostatnio, zagościło u nas troszkę więcej wiosennej mody! Płaszczyki i buty które mogłyście zobaczyć w inspiracjach, wreszcie możemy zacząć nosić! Chyba nie ma nikogo kto nie lubi tej pory roku prawda? :)
Ja: Płaszczyk – Vero Moda | Sukienka – Mosquito |Buty – Wojas | Zegarek – Daniel Wellington (kod DW_szafeczka daje 15% zniżki!)
Nikola: Płaszczyk, Buty – Zara | Wianek – Bershka
Adrian: Sweter, Spodnie – Zara | Buty – Wojas | Zegarek – Daniel Wellington
46 komentarzy
Pięknie! I Wy i ten wianuszek… wszystko idealnie pasuje :) Więcej takich wpisów!
Będzie więcej <3 Budzimy się z zimowego snu ;)
Też od zawsze wiedziałam, że chce być mamą! I zawsze chciałam mieć duużo dzieci ;) Najlepiej piątkę! Cóż na razie mam dwójkę i zobaczymy czy będzie nas więcej…
PS Ślicznie tu u was ;)))
O matko piątkę? ;)
Jako dziecko bawiłam sie, że jestem mamą, ale traktowałam to jako zabawę lalkami. Poźniej kompletnie tego nie czułam. Paradoksalnie pracowałam z dziecmi, ale to było fajne ogladac te uśmiechy podczas sesji zdjęciowych (codziennie po 20 dzieciaków ;) ), ale nie czułam ze „przygarnelabym któreś” ;) az pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie, podczas jednej takiej sesji maluszka, zaczelo we mnie narastać takie dziwne uczucie. Miałam wtedy 24 lata. Brzmi niemożliwie, ale ja pamietam ten dzien. Nagle zaczely mnie interesować te wszystkie około dzieciece tematy. Zaczęliśmy z partnerem analizować, mierzyć siły na zamiary, na mozliwosci finansowe itd. (Komus to sie wyda głupie, ale nigdy nie chcielismy posiadać dziecka dla samego jego posiadania, ale takze zeby zapewnić mu przyszlosc). Kiedy tak juz wszystko ustaliliśmy, łącznie z imionami i kolorami ścian w pokoju, i ekhm zabraliśmy sie do pracy, okazało sie ze w naszym przypadku to nie takie proste. Ale po dwoch latach trzymaliśmy w ramionach dziewczynke (choc do ostatnich sekund porodu czułam, ze to bedzie chłopak, bo nie znaliśmy płci). Wpadliśmy po uszy. Czy wpadniemy po uszy znowu? Nie wiemy, moze tak, a moze nie. Czas pokaze.
Cudowna historia <3 Coś czuję, że wpadniecie znów po uszy ;)
Celowo nie chcieliście znać płci? Chyba mało jest teraz takich par... ;)
Tylko zegar tyka, mi zostało juz niewiele tego bezpiecznego czasu, a aktualnie warunki nie sprzyjają na posiadanie większej ilosci potomstwa. Zobaczymy co zycie przyniesie.
A płec chcielismy znac, a i owszem! To nasze dziecko nie chciało sie ujawnić :D a ze w ciazy byłam mieszkają w UK, to pewnie wiesz jak tam wyglada kwestia usg. Choc ja i tak miałam ich wiecej, z uwagi na historie wcześniejszej ciazy. Niemniej po 3 razie uznalismy, ze juz nie chcemy wiedzieć. I to była dobra decyzja, bo nie utonelam w ubrankach i akcesoriach dla jednej płci. Kupiłam niezbędne, neutralne minimum. Odbilam sobie jak sie juz urodziła Kaja ;)
Co prawda nie miałam styczności ze służbą zdrowia w UK, ale słyszałam troszkę ;)
W sumie to musi być niesamowita niespodzianka na koniec ciąży ;))
Cały wieczór można na was patrzeć ;))
Patrz, patrz ;)
Od zawsze wiedziałam że… chce być samodzielna. W wieku 19 lat wyprowadziłam się z domu z moim chłopakiem, obecnie narzeczonym. Teraz mam 21 lat i od roku jesteśmy właścicielami własnego mieszkania – oczywiście na kredyt. Do wszystkiego jednak doszliśmy sami, czasami jest bardzo ciężko, ani jego rodzice ani moi nie byli finansowo nas wesprzeć ale nie żałuję tej decyzji :). Kiedyś nie chciałam mieć dziecka ale od czasu kiedy jestem z moim narzeczonym mój pogląd baardzo się zmienił i oboje o tym bardzo marzymy. Niestety ze względów finansowych musimy trochę poczekać…
Życzę Ci aby wszystko się poukładało po Waszej myśli! :)
Uwielbiam Wasza rodzinę.. taka wspaniała.. urocza i szczęśliwa!
jaki masz rozm płaszczyka? s czy xs? jestem podobnej postury i nie wiem ktory zamowic:)
XS ;)
No a ja muszę przyznać, ze mamą zachciało mi się być dopiero po narodzinach syna ;D
Mamą chciałam być dopiero wówczas jak okazało się, że jestem w ciąży …… a w ciąże zaszła po 30 tce. I to było i jest najlepsze co mi się przytrafiło !
Ja postanowiłam zostać mamą mając 17 lat :)
Tak, to piękna sprawa, choć nierozerwalnie łączy się z wieloma problemami jakie musimy udźwignąć na naszych barkach.
Piękne zdjęcia, jak zawsze :)
Miałam dokładnie tak samo. Też marzyłam o byciu mamą, ale jednak planowałam macierzyństwo nieco później :). Miałam 19 lat gdy zaszlam w ciążę… i wtedy te marzenia wydawaly sie koszmarem, myslam ze juz nigfy nie bede miec drugiego dziecka. dzisiaj już 27 i parę miesięcy temu urodziłam drugie dziecko :). Z perspektywy czasu widzę jak duża jest różnica w.podejściu :). Tak naprawdę odkąd pamiętam zawsze marzyłam o rodzinie, nigdy nie myślałam czy chcę zostać lekarka, krawcowa czy architektem. Pamiętam że zawsze marzyłam o tym żeby nie być sama. Teraz mam dwójkę dzieci cudownego męża i liczę że może jeszcze kiedyś jeden członek rodziny nam przybędzie, ale to wszystko zależy od finansów niestety :)
Aniu, widzę że sporo nas łączy! ;)
hej, Czasami banalne marzenia bycia kimś sprawiają o wiele więcej radości, niż chęć bycia sławną osobą, czy lekarzem. Droga jest cieżka i zazwyczaj gdzieś w połowie brakuje nam sił i motywacji dążenia do celu. Ja na razie nie planuje mieć dzieci, ale moim autorytetem jest moja mama. Piekne magiczne zdjęcia, a młoda ma genialne włosy. Pozdrawiam i zapraszam do mnie na http://www.lap-stajla.blogspot.com
Pomyślałam o byciu mamą dopiero po 30.wcześniej studia, podróże, praca. .. szczęśliwie, mimo chorób, jestem przed 40mama dwóch dziewczynek. I z perspektywy widzę, ze to najwspanialsze co mogło mnie spotkać. Lepsze niż studia zagraniczne czy podróże.
Miałam tak samo ja Ty. ( no oprócz tego architekta), ale od zawsze chciałam być mamą. Każda moja lalka miała swoje imię i dbałam o nią jak o żywe dziecko. Codziennie tulone do snu. Każde dziecko w zasięgu mojej ręki było wynoszone, otoczone miłością i byłam taką mamochą dla każdego małego kuzyna czy kuzynki. :) A teraz jestem w 10tc, nosze pod sercem mój własny Skarb, który jest dla mnie całym światem już teraz i nie mogę się doczekać końca ciąży i chwili kiedy wezmę moje Maleństwo w ramiona. :)
Życzę Wam wielu cudownych chwil <3
A ja Wam trochę zazdroszczę że czujecie to od zawsze… Nie znam tego uczucia, tego impulsu..
Boję się że nigdy nie zdecyduję się. Każdy mówił poczekamy, zobaczymy kilka lat i zmieni się..
Lata mijają i dalej to samo.
Kochana, przyjdzie na Ciebie czas ;)
Ja też jakby od zawsze tego ogromnie pragnęłam :)
Dlatego też miałam parcie, żeby pierwsze dziecię mieć przed 26 urodzinami :) I dzięki Bogu poszło zgodnie z planem :)
Masz ogromne szczęście mając taka wspaniała córkę. Ja też od zawsze marzyłam o byciu mama. Swoje marzenia chcieliśmy zrealizować zaraz po ślubie. Niestety nie poszło zgodnie z planem i już prawie 1,5 roku czekamy i czekamy. Jest to nasze największe marzenie, zwłaszcza że planowaliśmy co najmniej trójkę, ale życie pisze inny scenariusz i okazuje się że zajście w upragnioną ciążę nie jest takie proste.
Trzymam mocno, mocno kciuki za Was!!
Bardzo fajna sesja zdjęciowa. Wiosna i wszystko budzące się do życia po zimie faktycznie motywuje do spacerowania :) Oby do weekendu!
Myślę, że miałam wówczas około dwóch – trzech lat ;)
Teraz chodzę do przedszkola, by tam póki co spełniać się i ostatnio Karolinka stwierdziła, iż (cytuję): „szkoda, że nie jesteś moja mamusią”.
Miło coś takiego usłyszeć, jednak z drugiej strony to trochę smutne…
Oj bycie mamą to nawet nie zawód, a wyzwanie. Jeśli się mu nie sprosta, to można sprawić dziecku ogromny… zawód ;-) Ja mamą być nigdy nie chciałem, ale tatą już tak, od momentu, gdy wiedziałem, kto będzie mamą moich dzieci.
Niektórzy tak jak Ty wiedzą to od zawsze, inni muszą do tego dorosnąć… ja chyba to drugie. Zdecydowałam się na dziecko 3 lata temu, ale niestety nie poszło nam tak szybko hehe. Na szczęście już jesteśmy w trójkę :)
Musisz być świetną mamą. A zdjęcia i stylizacje są naprawdę bardzo ładne. pozdrawiam ;)
Pięknie wyglądacie. Cudownie. A wasze płaszczyki genialne!
Cudowne rodzinne zdjęcia ;)
We mnie dopiero ta potrzeba się rodzi, powoli kiełkuje i dorasta. Nieśmiało się z tego cieszę i oglądam ciuszki w sklepie ;)
Świetna stylizacja dla całej rodziny! Bardzo mi się podoba – u Ciebie najbardziej płaszczyk i zegarek, a u córki – wianuszek i buty :) Pozdrawiam!
Piękne zdjęcia, aż miło popatrzeć. :)
Bardzo fajny wpis :)
Piękna z Was rodzinka. W dzisiejszych czasach chęć bycia mamą zdarza się coraz rzadziej, a chęć bycia nią „od zawsze” jest już w ogóle prawie niespotykana, więc tym bardziej gratuluję :)
Czekam na więcej fajnych wpisów. Pozdrawiam :)
Hej wszystkim :)
Bardzo fajny wpis :D Poruszyłaś, że od zawsze chciałabyś być mamą.
Ja właśnie z kolej nie chciałam być mamą i nie chce być nadal. Mam ponad 20 lat zbliżam się do 30-stki i nadal nie chce mieć dzieci.
Tak po dwudziestce zaczęłam się tym interesować, dlaczego mnie na przykład dzieci brzydzą, irytują, denerwują.
Wiem, że straszne rzeczy opowiadam. Dowiedziałam się, że ja nie mam tak, ponieważ nie mam instynktu macierzyńskiego.
Widzę jak ludzie cieszą się na widok dziecka, jak do małych słodkich szczeniaczków. Dla mnie nie są jak słodkie szczeniaczki.
Nie potrzebują, nie potrzeby mieć dziecka, dzieci.
Ludzie jak słyszą to, zawsze mają ogromne zdziwienie,, jak to nie chcesz mieć dzieci?”. Przecież to straszne. A moja rodzina: ,, Na pewno się tobie zmieni”.
Ja widzę, jak moje koleżanki od zawsze cieszą się na widok dziecka. A jeszcze ciąża i poród..
Czy to złe, że od zawsze nie chciałam być mama?
Pozdrawiam, bardzo fajny blog :3
Ale pięknie się prezentujecie <3 Jakie włoski, no cudownie :)
Piękne zdjęcia :)
Po wyjściu za mąż tak naprawdę chciałam zostać mamą. Długa droga mnie czekała, aby spełniło się moje marzenie o byciu mamą, ze względu na niepłodnośc, a potem poronienia. W końcu marzenie się spełniło i każdego dnia czuję, że rola mamy to najpiękniejsza rola w moim życiu :).
To bardzo ważna rola :D