Magicznych słów jest wiele, a części z nich pisałam już na blogu. Było już NIE, było też KOCHAM, ostatnio Adrian pisał o PRZEPRASZAM. Tak, uważam, że słowa mają ogromną moc. Jasne, mówi się „nie słowa, a czyny” i z tym się zgadzam, jednak słowa kierowane do naszych dzieci również mają ogromne znaczenie. Zwłaszcza te słowa niepozorne! Wyżej wymienione jednak wydają się dość oczywiste w porównaniu z tym, o którym chcę z Tobą porozmawiać. Magii w nim co nie miara, moc ma ogromną, a jednak najbardziej niepozorne z tych wszystkich.

Co w nim takiego wyjątkowego?

Otóż potrafi dokopać adresatowi w tak nie pozorny sposób, że najlepsi szpiedzy i tajni agenci mogliby się tego uczyć. Z resztą zobacz na przykłady:

• Bardzo się cieszę, że dostałaś 5 z polskiego, ale…
• Jestem z Ciebie dumna, ale…
• Przepraszam że nakrzyczałam, ale….
• To super, że chcesz chodzić na dodatkowe lekcje, ale czy posprzątałaś…
• Chcesz zostać w przyszłości lekarzem? Super, ale czy zjadłaś już kolację?

Mówi Ci to coś? Trzy litery i szybka zmiana tematu. Jaką postawę prezentujesz wtedy? Przede wszystkim to, że masz głęboko w dupie to co mówi do Ciebie dziecko. Zero zainteresowania i poczucia wsparcia czy dumy. Moja córka jest w takim wieku, że bardzo dużo naszych zachowań, zarówno jej jak i naszych rodzicielskich, analizuję pod kątem tego, jakie mogą przynieść skutki w niedalekiej przyszłości. Przecież do wieku nastoletniego już rzut beretem, a to wtedy najłatwiej stracić dobry kontakt z dzieckiem. Dlatego jeśli w wieku kilku lat dziecko czuje, że tylko przeszkadza czy zawraca głowę, wielce prawdopodobne, że kilka lat później po prostu da sobie spokój i przestanie się starać. Wtedy nagle rodzice się budzą z ręką w nocniku… bo dziecko nic mi nie mówi, nie chce ze mną rozmawiać, spędzać czasu. Nic dziwnego, skoro przyjaciele dają to poczucie akceptacji i zainteresowanie.

Czy jedno słowo może w tak dużym stopniu przyczynić się do tego? Uważam że tak, bo to jedno z tych słów, które przekazuje dużo więcej. Niby tylko spójnik, a zobacz jaką ma moc!

Oczywiście nie namawiam do wyrzucenia tego słowa ze słownika – to byłby absurd. Liczy się kontekst i to kiedy jest używane. Pamiętaj, nawet jeśli Twoje dziecko właśnie żuje chrupka kukurydzianego i buja się rytmicznie w takt piosenki Dory Małej Podróżniczki, to ten czas nie biegnie, nie leci, on zapieprza z prędkością światła i lada moment będziesz odprowadzać je do szkoły, a zadania domowe zaczną dorównywać Twojej wiedzy, oczywiście nikomu nie umniejszając. Większość naszych zachowań będzie procentować w niedalekiej rodzicielskiej przyszłości. Pamiętaj o tym.