„A teraz wracam do przepięknego popołudnia. Pora na spacer, wiesz? Na mrożoną kawę do termokubka, na skórzaną kurtkę prosto na t-shirt i na luźną godzinkę tylko dla mnie i moich myśli.”

Wczorajszy poranek, czytam te słowa Andrzeja Tucholskiego i mylę – Co mi może dać spacer? Nic nie może pomóc na taką chandrę… dno i kilometr mułu! Tak tak, mi też się to czasami zdarza. Mam gorsze dni – tak jak Ty i każdy z nas.

Stwierdziłam, że spacer to właśnie to czego mi teraz zupełnie NIE POTRZEBA!  Jest zimno, mokro, szaroburo i do tego córka ledwo po chorobie. Usiadłam z herbatą na kanapie i zaczęłam żalić się do męża… pochłoniętego pracą. Oczywiście nic się do wieczora nie zmieniło. Tylko czemu miało? Przecież nie zrobiłam absolutnie nic w tym kierunku. Nawet najmniejszego kroku.

Chandra była razem ze mną aż do dziś, dokładnie do godzin popołudniowych. Wtedy wyszłam z córką na mały spacer do babci. I nagle wyłania się ONA! Magnolia – cała na biało. To właśnie ona sprawiła, że wszystkie ciemne chmury, które ciągnęły się za mną jak w tych kreskówkach, nagle się rozmyły.

Podeszłyśmy bliżej i zachwycałyśmy się jej pięknem. Wtedy przypomniałam sobie o jednym z moich marzeń. O takim marzeniu, które nasza codzienność spycha gdzieś w odległy kąt. Gdy byłam małą dziewczynką marzyłam o takiej właśnie magnolii. Pamiętam jak opowiadałam o tym babci, o moim wymarzonym ogrodzie z pięknym kwitnącym drzewem pośrodku. Córka zachwycała się tym zjawiskiem tak bardzo, jak stosem bożonarodzeniowych prezentów pod choinką.

Po raz kolejny życie udowodniło mi, że to tak naprawdę tylko od nas samych zależy jaki mamy nastrój. To w jaki sposób reagujemy na to nas otacza. Ja wiem, że kiedyś będę miała swoją magnolię w ogrodzie i będę przez te krótkie dwa tygodnie w roku, cieszyć się jak głupia z każdego kwiatu. To jest mój cel. Tak, jeden z wielu i jeśli chcę je osiągnąć, siedzenie i użalanie się nad sobą jest najgorszym rozwiązaniem.

Teraz Ty, przypomnij sobie jakiś cel, swoje marzenia. Idź na spacer, otwórz się na otaczające nas piękno i skup się na tym, aby żyć pełną parą!

Oto sprawczyni całego zamieszania ;)

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika szafeczka.com (@szafeczka) 10 Kwi, 2016 o 5:24 PDT

To jak, odszukałaś już w sobie to coś, do czego dążysz?